Van lelijk eendje naar zwaan
Het is mooi om te zien hoe ver we gekomen zijn met de bouw van 1116. Als penningmeester is het fijn om te zien dat iedere euro goed gespendeerd wordt aan de bouw van 1116. Ik vertel lekker niet waarop op de teller staat qua uitgaven. Maar het is het allemaal waard op te zien dat we een Citroën Dyane, nog lelijker dan de traditionele lelijke eend tot een donkerblauwe zwaan hebben weten te transformeren. Alle veren zitten er inmiddels op en vliegen, lees rijden, kan de zwaan 1116 ook al. Enkel het dashboard is een taak die voltooid moet worden in begin 2014. Afgelopen week bij de metaalwinkel in Utrecht geweest om dit stukje maatwerk gemaakt te krijgen. A was al in Hoogeveen bij een puntlasser geweest die met een offerte van 500 eetjes over de brug kwam. Dat spruitje krijgen we alledrie niet door onze kous. Dus op naar een andere RVS boer. Goed gesprek gehad en hij wou de foto's wel hebben als het dashboard af. Alleen nog even zijn offerte afwachten.
Deze zaterdag alleen met A in Apeldoorn de laatste mogelijke klusjes verrichten met een eindejaars schoonmaak als afsluiter. Vloeistoffen zouden toch kunnen bevriezen in het zwanennest. Bovendien kan een schoonmaak geen kwaad, ik verbaas me er telkens over hoe geordend we werken..... Lege zakkies en doosies, andere afgedankte meuk, papiertjes en verbruikte tyraps. Maar dat bewaren we als afsluiter. Allereerst een precies esthetisch klusje, de richtingaanwijzerlampjes. Meten is weten alleen hebben we regel half nageleefd. Niets is recht op de 1116, de ondergrond noch de muren van de box. Er is geen enkel referentiepunt die ons hoevast bood in het bepalen van de exacte locatie van de lampies. Op ons oog na dan, A met een - afwijking en ik met vast nog wel een cilindrische achterstand. Zoals ieder klein klusje, denk aan de plintjes/tochtstrippen/verfklusjes, kosten uitgerekend deze dingen veel tijd. We waren al gauw anderhalf uur bezig. Komt daarbij dat de bijgeleverde boutjes van deze lampjes opnieuw te kort waren. De Burtonboeren zijn op sommige aspecten erg zuinig geweest, dit verhaal hebben we vaker gehad. Dus met de Dremel vier langere boutjes afslijpen. Dit stuk elektrisch gereedschap is essentieel bij de bouw van een Burton en heeft zijn waarde bewezen het afgelopen jaar. Na een hoop gepiel de lampjes op de wielkasten gemonteerd (zie foto's) met een onopgelost raadsel waarom er twee draadjes aan de lamp zitten terwijl het huisje van de lamp de massa is. Vervolgens in de weer met de losse kabelboompjes die ook niet ruim bemeten waren. Bovendien moeten we oppassen dat we geen kachelpot of uitlaat aanraken met deze draden. Het is al met al nog een aardig pas werkje. Was ook nu weer in mijn nopjes dat we toch van de doorvoerrubbers hebben geregeld. Je ziet er later nooit meer iets van maar het komt zo professioneel over als we 'm ooit weer uit elkaar moeten halen. Daarbij beschermt het tegen de weersomstandigheden zoals vocht, dat laatste moet A toch aanspreken.
Op naar Charly voor het gebruikelijke recept. Als penningmeester is het misschien interessant om eens te kijken hoe we die patatbakker het afgelopen jaar door de crisis hebben gesleept. Daar zijn wat patatjes oorlog gevoerd! A heeft nog even wat gaten geboord voor de koplampkabels met doorvoerrubber! Daarna nog even alleenig doorgegaan. Zelf nog een gaatje geboord voor de ruitensproeier, ook met rubbertje! Tenslotte de lampjes achter erin gedaan. Nog even hard nagedacht wat ik überhaupt nog kon ondernemen om me vervolgens maar te zetten tot de grote schoonmaak. Allereerst maar eens mijn eigen gereedschapskoffer wat erg nodig bleek te zijn. Zo vond ik gereedschap terug waarvan ik vergeten was dat ik het had. Bovendien een belangrijk dopje teruggevonden die alleen op eendjes gebruikt kan worden. 1116 nog even laten lopen om vervolgens terug te duwen in het nest. Die gaat even heel alleen kerst vieren.... In begin 2014 hopelijk het RVS dashboard erop en dan zijn we er bijna. Ik voorzie februari 2014 als een champagnemomentje. Meer dan!