The Maiden Voyage van Burton 1116
Dit weekeinde een dag waarbij een hoop officiële attributen het enige was wat eraan ontbrak. Goed weer (tov van het begrafenisweer van vorige week), een hoop esthetische aanhangsels, en als klapper de eerste stapjes/meters van 1116 op eigen kracht. Zonder zijwieltjes, zonder oranje vlaggetje en volledig illegaal! Een heuse tewaterlating waarbij de officiële vlaggetjes, een knappe dame met een fles en juichend publiek ontbrak op het betegelde pleintje waar enkel een enorme pier zich uit de voeten maakte bij het gebrul van de Doppel Auspuff die er zojuist aan de buik van 1116 was gehangen.
Want daar waren we gebleven, ziet u de foto's! De dubbele uitlaat bleek uitstekend maatwerk te zijn ondanks de verwachte kleine afwijkingen ontstaan bij het lassen. Als een plasser in een kapotje, zo knap past de uitlaat. Geen enkele correctie bleek nodig. De bips van 1116 wordt meer en meer een koppendraaier als ze ik het zelf. Alvorens de motor te laten draaien is eerst nog even het besproken terugslagkleppie in de benzineleiding geplaatst. Dat "even" is een onwaarheid, natuurlijk. Kleppie te klein voor de rubberen leiding zo blijkt dus alles weer terugschroeven, dat gaat weer moeilijk met vernagelde slangeklemmetjes, dus dan maar in de kunststof leiding. Deze geeft het optische bedrog qua kleur dat er benzine in zat, niet dus. De benzine in blijkelijk ver teruggezakt alleen heeft het slangetje de kleur alsof er peut in zit. Ik vraag me af of een vrijwel lege tank hier iets mee te maken heeft. In ieder geval het piepkleine subtiele kleppie ertussen gezet. Motor gestart zonder al te veel slagen en al snel was te zien dat er meer bezine in het filtertje bleef zitten waar deze voorheen veel minder peut bevatte. Geen duidelijke lekkage dus mission accomplished!
Maar dat is niet het kersje op de taart. Nee, dat is toch de winst in geluid. Van een alt naar een tenor als je daarover mag spreken bij een voormalig eendemotortje. Het oog wil ook wat, dat doet de dubbele knalpottie zeker. Daadwerkelijk gasuitstoot is vooralsnog wat minder. De uitlaatgassen kiezen begrijpelijke de kortste route. Maar de uitlaat aan de rechter zijde fungeert uitstekend als klankkast, als een soort legale lek in je uitlaat. Dat klinkt bij een bijvoorbeeld een Xantia toch wat pocherig maar bij een Burton is dat toch wel geoorloofd. De oorspronkelijke uitlaat zorgt voor het scherpe geluidje, de extra pijp als brommer, als bas, als de bruut met het petje bij het stoplicht. Het maakt net een beetje meer. Net als de Titanic, die had namelijk een vierde pijp voor de show. Ik kan U alvast dat de maiden voyage waar ik zo op kom trouwens probleemloos is verlopen, geen hagelsteen lag in de weg!
W en S waren in goede stemming, nu de rest van de derrière aankleding, de achterlijk dure lampies en reflectoren. Schroefjes van de reflectoren vervangen voor korte boutjes en op de dijen van 1116 geschroefd. Lampjes erop en klaar was het werfpersoneel. Bekijkt U de foto's even? Een ritje zat er vandaag misschien wel in! Maar eerst de handrem wat beter laten glijden door zijn houder. Beetje bijbuigen, beetje vetten, ringetje hier en daar en het gaspedaal een beetje bij buigen. Werkt nu naar behoren. Versnellingspook lipje had S opgehaald bij de BurtonBobbies. Deze bevestigd en vast gezet op de bak. Vervolgens de remmen nogmaals goed onlucht en dan; Het grote moment mag dan nu komen!
S in de cockpit. Motorje snort, in de eerste versnelling (meer werd het ook niet) en weg was ie! De volle 20 meter op eigen kracht. Geen speech, geen doop met Franse Épernay bubbels en geen mooie dame ernaast en geen loslopende kindes die in de fan konden blijven hangen. Maar dat maakt niets uit. Dit is toch een momentje waarvoor we gewerkt hebben en iets kan ook in eenvoud en nuchterheid gevierd worden en misschien past dat ook wel het beste bij een voormalige Dyane. Zelf ook nog even gereden maar in mijn vreugde de handrem vergeten eraf te halen. Deze vraagt nog om aandacht, ik reed zo weg. Na vrijwel een jaar zijn de eerste meters afgelegd, we hopen er nog vele te doen.
Dit succes was goed voor het werkmoreel en dus werd er besloten om nog "even" te werken aan de kabelboom. Het gedeelte in de motorruimte wel te verstaan. Blijkt er helaas een draadje te missen om heel veel verder te kunnen komen. Zo eenvoudig is het niet die kabelboom, het vergt een fris en uitgerust hoofd. We besloten het hierbij te laten en te stoppen op een hoogtepunt in de bouw (is dat een krat bier?). Snel meer blije voortgang met meer en meer esthetische hoogtepunten!