Vorig weekend naar Hoogeveen gegaan om het originele motorblok van de opgeofferde dyane te onderwerpen aan een grondige inspectie. Aan de magneet van de carterplug zat verdacht veel vijlsel, bleek een compressietest om obscure redenen niet mogelijk en maakte de startmotor een akelig geluid. Kortom, genoeg medische onderbouwing voor een autopsie van de het motorblok om de morbiditeiten bloot te leggen. Bovendien had ik alle draagarmen en assen in de tectyl gezet en meegenomen. Het werd bij mij op zolder gewoon te vol.

Sem had een paar dagen voor dat weekend het blokkie afgezet in Hoogeveen. Hier is meer ruimte en vooral warmte en licht. Ik begreep goed dat hij het blok op de begaande grond heeft gelaten, zo’n op het oog klein motorblok is toch misleidend zwaar! Met wat schuimrubber laminaat ondergrond platen ervoor gezorgd dat de vloer schoon bleef en gaf mij een stabiele ondergrond. De eerste incisie kon worden gemaakt.

Goede voorbereiding is essentieel bij dit soort kwesties. Zeker als men bedenkt dat patiënten door elkaar kunnen worden gehaald! We hebben namelijk drie motoren die dit eens moeten ondergaan. Ik had dus drie boodschappenkratten gekocht (per motor een) waarin alle onderdelen zouden komen. Verder meerdere 3 liter diepvrieszakjes. Alles organen keuring bij elkaar, alleen het ijs ontbreekt.

Begonnen met de koelvan te verwijderen. Dit ding zat me al langer dwars toen ik de koelbeplating eraf probeerde te halen en niet de juiste pijpsleutel kon vinden. Nu had ik de bout wel losgekregen en moest de poelie eraf. Deze zit op een conische bout en zou er met een paar flinke tikken vanaf moet komen. Verlenger van de ratel erin gedaan en van verschillende richtingen en tik. Geen problemen, kwam zo los.

Dit bood werkruimte om de oliekoeler te demonteren. Ging met wat geschud ook zo los. Vies ding, vraag me af of we deze moeten schoonmaken zeker als je bedenkt dat schoonmaken een enorme klus zal zijn maar bovenal omdat er zo veel vijlsel in de olie zat, dat hoopt zich ook op in de koeler. Met een lading nieuwe olie flushen we juist die troep weer in de gereviseerde motor! Afkeur dacht ik.

Vervolgens de olieleidingen gedemonteerd, moertjes goed bewaren! Daarna het ontstekingsmechanisme ontmanteld. Wel opgeborgen maar we gaan toch voor een 123 ontsteking dus waarschijnlijk is ook dit een appendixje van de motor. Vervolgens het oliefilter + huis eraf gehaald. Direct rechtop zetten anders had ik een BP olierampje veroorzaakt. De benzinepomp eraf gehaald. Een pijpje van de pomp bleef in een rubberen leiding zitten! Hmmmm, ook maar vervangen dus! Aandrijf stiftje van de pomp wel goed opgeborgen.

Tot nu toe ging alles vlekkeloos. Dan nu de tegenslagen. Tegenslag één. De kleppendeksels eraf gehaald en het laatste beetje olie opgevangen. Oude pakkingen weggegooid, olie was hier niet viezig trouwens. Vervolgens de drie moertjes van de kop losgedraaid en de kop van de cilinder getrokken. Fluitje van een cent. Hoezo heeft een 2cv motor geen koppakking nodig? Stootstangen zagen er goed uit. De brilrubbers waren echter volledig uitgedroogd, vervangen dus. Veel roetvorming en bruine harde aanslag binnen in de kop maar op het oog geen significante beschadigingen. Nu de cilinders van het blok scheiden. De rechter cilinder was zo los. De linker echter…. muurvast! De cilinder bewoog gewoon mee met de zuiger wanneer ik de andere zuigerstang op en neer bewoog. Ik vond het al zo raar dat ik het vliegwiel en de koelvan niet kon bewegen! En nee ik heb niet de bougies erop laten zitten, er was dus geen compressie. Verklaart misschien wel waarom de compressiemeter niet uitsloeg en dat de startmotor zo'n raar geluid maakte. Geweld leek mij dit keer geen geschikte optie. Bij de rechter zuiger zag ik dat een zuigerveer doormidden was zonder schade te hebben gemaakt in de cilinder. Bij de linker zuiger kon dat anders zijn.

Had na wat overwegingen besloten verder te gaan met het demonteren van de koppeling en het vliegwiel. Koppeling was geen probleem. Heb niet veel verstand van de koppeling en hoe dik die moet zijn maar het oogde nogal dun. Nieuwe kan geen kwaad volgens mij. Was trouwens een drievingerige koppeling. Tegenslag twee komt nu. Het vliegwiel is met kleine boutjes 14 vast gezet aan de krukas. De eerste 4 waren geen probleem. De 5^e wel. Geen dopje 14 voor de ratel dus moest ik het doen met een ringsleutel. Dat gaat nu niet meer lukken! Koppie is afgerond. Een volledige autopsie zat dit weekend er dus niet meer in. Het wiel moet eraf wil ik de oliepomp kunnen ontmantelen. Dit huisje houdt de twee carterhelften ook nog bij elkaar. Ik laat dit over aan Sem en Andre. Prettige wedstrijd!

Heb het blok omgedraaid op z’n zij, cilinder volgespoten met WD40 en een nachtje laten staan en mezelf ook.

Volgende morgen zat er nauwelijks nog WD40 in de cilinder. Het was er dus wel langsgelopen en ik hoopte dat het nu wast soepeler los kwam. En ja hoor hij gaf mee! Geen krassen kunnen zien maar op het dode punt van de cilinder zag ik wel wat (vlieg)roest. Dat moet wel op te lossen zijn. Wel was de olie die ik hier zag gruisig. Zuigers las getikt van de zuigerstangen en opgeborgen.

Alles gemarkeerd en in het krat gedaan. Hoop dat ze uit Zweden iets mee kunnen nemen om zo’n ronde kop alsnog van het vliegwiel kunnen krijgen. Wordt vervolgd!

Betere omstandigheden dit keer. Warmte en comfort van een Berlagehuis in Utrecht. Doordeweeks in de avonduren doorgegaan met schoonmaken in mijn werkkeldertje. Alle assen en draagarmen zoveel mogelijk ontdaan van zooi en troep. Deze meegenomen naar huis, in de badkuip flink ontvet en laten drogen. Deze middag heeft Sem zich ingekwatierd op zolder waar we hangrekje hebben gemaakt waar Sem de onderdelen in de RX5 kan zetten. Dit dunne goedje maakt roest hard en maakt het onderdeel luchtdicht zodat toekomstig vocht minder kans maakt. Echter, dit goedje is natuurlijk gggeeemmmiisscchhh. En de zonder is geisoleerd. Sem had een goede trip!

Nu laten drogen zodat van de week RX10 erop kan. Mischien een kluje voor Karin? Gisteren trouwens de stuurstangen bij een garage met heel veel geweld en een grote trekker eraf gekregen. Schoot er als een raket af! Sommige dingen zitten echt heel erg vast. 

Als afsluiter vandaag een lange boodschappenlijst gemaakt zodat we in een keer doorkunnen als we in begin februari het rollende gedeelte gaan opbouwen. En een lijst is het! Balen dat de Sint alweer vertrokken is....

Vorige week zaterdag, op een koude morgen, met frisse moed begonnen om de draagarmen en assen te ontdoen van smeer en tectyl. Maar first things first! Koffie! Ik had, voor morele redenen, een ouwe Senseo meegenomen om ons te voorzien van verwarming en troost. Alhoewel we alledrie door verwennerij van de Senseo af zijn blijft koffie in deze koude omstandigheden broodnodig ook al is het Senseo tjak. Maar het mocht niet zo zijn. De Senseo had, zo leek het, de geest gegeven. Dit soort tegenslagen zijn in het begin van de dag desastreus! Lopen schudden en tikken gegeven, het mocht niet baten tot plots, we hadden de hoop opgegeven, het verwarmingselement geluid maakte! It's alive! En wij hadden weer koffie. We kunnen beginnen.

Dit keer dus wel de zware boor meegenomen en een scala aan staalborstels. Een tijdrovende klus die weinig plezier oplevert. Het is ondankbaar werk zeker als je bedenkt dat alles weer onder de burton komt te liggen en opnieuw in de tectyl komt, het spul wat we nu er af probeerden te halen. Een kutklus, maar dat past mij het beste ;) Het viel ons mee wat er tevoorschijn kwam aan roest. Alles was gaaf op een beetje lichte roestvorming na, niets ernstig. 

Sem had in de voorgaande week op zijn werk de moeren van remtrommels er met zwaar geweld van af weten te krijgen. Het meest vaste onderdeel tot nu toe. Nu was het de bedoeling dat we trommels eraf moesten krijgen. Speciale trekkers zijn te koop bij Burton, maar zo blijven we bezig met gereedschap kopen. Dat gaat mij als penningmeester te ver. Dus, drie platkopschroevendraaiers eronder we wippen maar! Missie geslaagd en de remmen gedemonteerd. Roestige zooi daarbinnen. De remmen an sich vielen reuze mee maar nieuwe remblokjes zijn geen overbodige luxe.

We moesten even iets anders doen. De motor van de bak gescheiden was zo gepiept. Dachten we dat we het goorste wel gehad hadden? Niet dus. De bak is het neusje van zalm wat betreft gooooorrrrrr. Der dreckige Franzose; het stof van de koppeling en olie en smeer vormen een dikke zwarte laag die een millimeter dik is. Bijkomend nadeel is is dat de bak overal richels en koelribben heeft. Prettige wedstrijd. Hier doen we 3 dagen over schatten we.

Bifi worstjes hielden ons op de been. In deze koude omstandigheden is deze klus weinig an. We kijken uit naar iets opbouwen en een keer schone handen te hebben. Het is een tijdrovende klus. We gaven er rond vieren de brui aan. Alle onderdelen heb ik mee naar Utrecht genomen om verder schoon te maken in het keldertje van Mike. Andere reden was ook omdat de RX nooit goed zou drogen in die koude box. Die franzose bak mag kou lijden! Daar komen we nog wel eens voor terug. Eerst de assen en armen opnieuw tectyleren en de motor uit elkaar. Tegen die tijd is het januari, met geluk....

Wordt vervolgd!

Na een fraaie meevaller van vorige week was het dit keer tegen de wind in fietsen. De geruchten zijn waar. Het schoonmaken en kaal krijgen van de assen en draagarmen is een pestklus! Had van tevoren staalborstels voor de boor en een lammelenschijf voor de haakse slijper geregeld. Alleen de boor vergeten mee te nemen! We waren niet van plan om á la survival met onze handen een handboor na te bootsen dus was het grove werk voor de lammelenschijf. Het fijne werk deden we met schuurpapier. Het schoot niet op. 

Iets wat ook tegenvalt was het los krijgen van de stuurinrichting. Een trekker is absoluut vereist om de stuurstangen los te krijgen van hun conische zitjes. Die hadden we dus ook niet.... Volgende struikelblok waren de trommelremmen achter. Desondanks het speciale gereedschap (dop 44 met een balkje erin) kregen we er geen beweging in. Tot nu toe het meest vaste dingetje. De draagarmen an sich gingen relatief makkelijk alhoewel we wel geweld hebben gebruikt om de lagers (8 stuks totaal) eraf te krijgen. De (lager)kogels vlogen ons bijna om de oren. Er was duidelijk rood droog vet aanwezig, roetsvorming duzzzzz. Daarbij was er een klein beetje roest aanwezig op de as zelf. Hoe dan ook, allemaal nieuwe lagers en keerringen.

Na een patatje bij Chaplin(daar komen nog wel vaker! Wij worden stamgasten en sponsoren deze frietkraam door donkere tijden) verder gegaan met schoonmaken. Blubber, zand, olie, vet en droge tectyl ellende bij de voorste draagarmen. We waren er wel een beetje klaar mee die dag en kijken inmiddels wel uit naar opbouwen. Het schoonmaken en loskrijgen kost veel tijd en moeite.

Maar...... schoonmaken loont wel. Vanavond bij Mike (bedankt Mike!) in zijn gangbang keldertje een klushoekje ingericht waar ik mij kan terugtrekken ;). Daar ben ik begonnen de achteras, bezinetankbeugel en stuurkogels schoon te maken. Dit gaat opnieuw met DASTY en 3 verschillende staalborsteltjes. Schoon wordt het zeker en dat werkt, hoop ik, in de toekomst stukken prettiger dan met vuile meuk!

Foto's hebben we die dag niet gemaakt, daarvoor was het niet gezellig genoeg. Een tectylzwarte wolk hing rond 4-en boven ons hoofd. 

Resultaat van de klus is spoedig te zien!

Op 18 nov. de demontage voltooid.Losmaken van de veerpotten was echt een lastige klus; enig (gepast) geweld was noodzakelijk De garage barst nu uit zijn voegen van alle losse onderdelen. Toch trachten we het hoofd koel te houden door te denken dat we nog enig overzicht hebben. Chassisnummer uit het oude chassis geslepen (hebben we straks nodig, samen met het typeplaatje en kenteken), om de auto weer door de keuring te krijgen.

Op maandag 19-11-12 zijn Ina en ik weer terug gegaan naar Apeldoorn. Weer een nummertje logistiek. Eerst het oude chassis/ uitlaat en nog wat "los"oud ijzer,

èn de oude kabelboom naar een recycle bedrijf in A'doorn gebracht. Om 11.50u. daar aangekomen (ging om 12.00u. dicht voor lunchpauze). Uitgeladen en

€ 17.60 (ijzer)  en € 2.50 (echt keuper!) gecasht. Het geluk moet dus echt met de dommen zijn!

Daarna de gehele opbouw op de aanhanger en de losse onderdelen achter in de auto geladen, en op naar Assen. Via Marktplaats in contact gekomen met Rens.

Hij had belangstelling voor de opbpuw van de Dyane. Ruilhandel: hij de opbouw  <->en wij 1 complete motor en 1 incomplete motor.

Terug naar Hoogeveen met 1 1/2 motor op de aanhanger. Liep allemaal gesmeerd.

Garage nu weer LEEG! Kun je rustig een dansje in maken. Gaan ons nu eerst bezig houden met revisie van assen en motor. Vanaf nu wordt het alleen maar mooier op de wereld!

Nog wat aanvullingen omtrent het euthanasiebeleid van de dyane uit '82. Weetje Westerhuis was nog even gebleven om de koelbeplating van de motor te ontmantelen. Veel vet en olie, veertjes (van olierampvogels?), takjes en wat plastic in de kackelpijpen en cilinder koelbeplating. Veel schroefjes en boutjes laten zich wel bereiken op een paar na. De behuizing van de koelvan is niet los te krijgen omdat de van benadering verhindert van een paar moertjes. Getracht het ding los te krijgen maar it won't budge. Met wat meer daglicht en geweld gaat ie vast wel. Hoe dan ook; de behuizing van de koelvan is het minst goor in verhouding tot de rest. Om alles daadwerkelijk los te krijgen heb ik de dynamo, luchtfilter en hele spruitstuk inclusief de carburateur losgekoppeld. Stapje voor stapje wordt ze steeds meer uitgekleed! En makkelijk dat het gaat. Beetje erg makkelijk, het spruitstuk kreeg ik met kleuterkracht los. Vast zat het allerminst, eerder los. De pakkingen vielen er gewoon tussenuit! Lijkt nooit echt vast geperst/geklemd te zijn. De eerste demper donderde er meteen onderuit, daar zijn we ook van af.

Heb het remoliereservoir, luchtfilterbehuizing, kachelpotten en koelbeplating meegenomen voor een poetsbeurt met Dasty!

Dit Wibra goedje ontvet zelfs een BP boorplatform! Ben vandaag (11-11-2012) met m'n stuff naar een wasstraat/box gegaan. De gore onderdelen beetje verdekt neergelegd in een andere box en ingespoten met het heksendrankje. Vervolgens, toen niemand keek, de hoge druk erop gezet en de dikke kluten jaren '80 eraf gespoten. Maar goed dat ik discreet te werk gegaan ben, het zat overal.... Het ergste was eraf en het zat nu op de glazen ruiten van de box en de vloer. Eén dikke olievlek. Snel m'n eigen auto afgespoten voor het idee dat ik daarvoor in de box stond en ben 'm gepeerd. M'n excuus aan wasstraat Mr. Wax te Utreg! Ik kom nog wel eens terug. Alles kan nu worden vast gepakt zonder je handen in de olie te dopen!

Zaterdag 10-11-12 (mooie datum) weer verder gegaan met de ontmanteling van de Dyane. We hebben de motor een paar slagen (met hulp van de Saab accu) laten draaien om de compressie te meten. Om de één of andere duistere reden sloeg de compressiemeter niet uit (defekt??) Startmotor maakte onheilspellende geluiden! We hebben besloten de motor toch maar aan een grondige inspectie bloot te stellen.

Het stuur gedemonteerd (lastig) en alle verbindingen tussen cabine en motorcompartiment losgekoppeld. Vloeistoffen afgetapt en de hoofdremcilinder  verwijderd. In de motorolie zat erg veel metaalslijpsel!!!! We mogen dus aannemen dat er daar binnen het één of ander niet helemaal fris is.

De te hergebruiken onderdelen scheiden van de rest.

Toen was het moment daar om de body van het chassis te scheiden. We hebben de auto naar buiten geduwd; moest wel even vanwege de ruimte;-)

(heeft slechts 15 min. geduurd ;-)  ). en hebben met de nodige kracht de body er afgetild. Zwaarder dan je aanvankelijk zou denken; maar met z'n drieën....eitje!

Body weer op chassis gezet en binnen verder gegaan. Motor+versnellingsbak+aandrijflijn staan nu los op het chassis.

Moeten nu eerst hoognodig de opbouw gaan afvoeren. We kunnen onze k... niet meer keren. Moeten zowat staand onze koffie drinken....dus actie is nu noodzakelijk!

Ik ben via Marktplaats in contact gekomen met een meneer die misschien de body wel wil ruilen voor 1 1/2  motor. Daar hebben we wel oren naar.

Hoewel de body nu toch wel tegenvalt, nu die gescheiden is. Misschien toch afvoeren, en die motortjes "gewoon kope foor wèèinig".

Nu de assen + veerarmen en veerpotten nog demonteren en dan kan het oude chassis ook naar de eeuwige jachtvelden.

En DAN.......hebben we weer een lege garage! Vandaag "bokken" bestellen, en als het mee zit halen Sem en ik van de week een spiksplinternieuw chassis op.

Dan begint het schone en opbouwende werk.

Je raadt het al....."wordt vervolgt".

Afgelopen zaterdag is het echte werk dan echt begonnen! Wouter en André zijn naar Zutphen gereden om de donorauto op te halen die we gekocht hebben bij Burton. Een schitterende Citroën Dyane 6 van 25-05-1982. Na deze achter op de ambulance geplaatst te hebben zijn ze richting de garagebox gereden in Apeldoorn. Vol enthousiasme zijn beide heren alvast maar begonnen met het demonteren van enkele onderdelen zoals de motorkap, front, deuren, interieur etc. Daarna alvast de bouten waarmee het koetswerk vastzit ingespoten met WD40. En dan maar hopen dat de bouten niet afbreken als we aanstaande zaterdag de carrosserie van het chassis willen scheiden. Ook wil ik proberen om zaterdag een compressietest uit te voeren op de motor van dit monster. Dan kunnen we bekijken of we vooralsnog deze motor willen laten zitten en later een tweede motor kopen om deze te reviseren en later in de auto te plaatsen of dat we nu direct dit blok reviseren. Tot zover de vorderingen!