De huid van Burton 1116 is dan eindelijk onder de zorgzame zorg van de 3 Westerhuisjes gekomen. Het corpus van Burton 1116 hebben we deze zaterdag bij Burton opgehaald waar we zagen dat hij al op de vorkheftruck stond te wachten. De grootste financiële aderlating had ik woensdag reeds gedaan dus dat scheelde weer een pintransactie. De body was van verre gekomen en was verpakt in Tjechisch vurenhout en véél bubbeltjesplastic. Geïncludeerd was gekleurde gelcoat in een een almhoff yoghurt bakkie voor, god behoede, ongelukjes tijdens de bouw.

Cadeautjes zijn altijd welkom voor het project en gezien Westerhuis senior weer een schaaltje in leeftijd omhoog ging was dit het moment voor een extraatje. Een vooruitontwasemingspakket zou toch in de smaak moeten vallen, denk hierbij aan de magic words: ventilatie en vochtverdrijving! En nu we er toch waren en de economie volgens Rutte door ons op gang moest worden gebracht hebben we meteen maar een kabelboompje en RVS gelikt schutboordpakket erbij gekocht. Zo, Burton en wijzelf kunnen weer ff door!

Aangekomen in Apeldoorn met het kostbare vrachtje hebben we meteen de body uitgepakt en op de bokken gezet. Ruimte die we hadden is in minuten ingenomen door een hoop polyester. Even tussendoor; de verloopnippel die ik bij de le patron concurrent had gekocht past wel! Die sensorflens heeft wel heel veel voeten in de aarde. Nog meer omdat ie een beetje te lang is, deze moet een paar milimeter ingekort worden voordat alles oliedicht gaat passen. Maar dan past het verchroomde flensje wel, immers, het oog wil ook wat. 

Nadat de body op de bokken stond, wat een ideale werkhoogte blijkt te zijn, hebben we puur voor de leuk even wat onderdelen van het schutboord pakket vast gemonteerd (zie de foto's). Tevens nog even de remleiding voor gemonteerd. Er was onzekerheid of de remklauwen wel goed zaten. Die lijkt wel goed te komen, we laten een vrijwilliger wel de remmentest doen. De huid, de body, het koetswerk, de carroserie of het corpus van Burton 1116 glanst ons tegemoet evenals het werk wat nog gaat komen! Dit werk is echter wel heel leuk! Voor ons en de lezer. Spoedig meer!

De meeste mensen maken zich wel eens schuldig aan magisch-realistisch denken; het toekennen van menselijke eigenschappen aan een ding!   Èn zie.......niks menselijk is ons vreemd! Ons geestseskind/troetelkind, auto met hier en daar onze genen, staat op eigen benen; lees, "wielen",  heeft haar eerste stappen gezet; lees, heeft haar eerste meters "gerold", weliswaar op menselijke kracht voortgeduwd........maar toch!!

Afgelopen zondag was het LADY'S DAY. Ina/Karin/Jorien en Marja gingen "zondag" shoppen in Apeldoorn. Eerst een gezamenlijke lunch in de stad, leuk en lekker. Zeker voor herhaling vatbaar! Ze hebben de aankomende beauty bekeken..........vol trots wilden we de motor even starten........die leek na één slag aan te slaan..........en toen was het stil!! De startmotor (niet gereviseerd) bleek de geest gegeven te hebben (geboorte en sterven liggen maar een paar centimeter uit elkaar). Sem gaat deze week FF een nieuwe scoren in Zutphen.

 Nieuwe voorwiellager vervangen en het laatste wiel er op gezet, toen mocht "ze" de eerste meters naar buiten rollen en lekker buiten staan!! De "POWERTUBE" gemonteerd, dat is een soort soft turbo; de handremkabels gemonteerd èn de versnellingsbakolie gewisseld. De flens tussen het motorblok en het oliefilter ( daar komen de sensoren op voor oliedruk en olietemperatuur) blijft ons hoofdbrekens bezorgen. We hadden zo'n flens bij de Biltema in Zweden gekocht, maar het schroefdraadverloopstuk bleek niet te passen. Wouter had iets soortgelijks in Dld op internet gevonden èn gekocht, je raadt het al, past ook niet. We blijven zoeken, want we willen natuurlijk wèl al die metertjes in het dashboard hebben ( hebben we ook al gekocht bij de Biltema= véél goeiekoper).

Toen de dames aan het einde van de middag terug kwamen met volle tassen ( = lege bankrekening) hebben we de motor met de hand aangeslingerd ( net als Donald Duck en Heer Bommel) en konden de meisjes toch nog even van het authentieke 2CV geluid genieten.

Sem heeft nog een laatste stuk RVS uitlaatpijp op de kop weten te tikken. De zwager van Jorien schijnt een tovenaar te zijn als het op metaal aankomt. Hij gaat er een dubbele uitlaat van maken. Een boxermotorroffel uit twee pijpen!

Nog twee weken en dan komt de body uit Tsjechië; weer een nieuw hoofdstuk!

Op 1e pinksterdag gingen we met een duidelijk doel naar Apeldoorn: Het monster weer tot leven wekken. Eerst moesten de kleppen nog even gesteld worden. Bij het met de hand ronddraaien voelden we weinig weerstand ( geen compressie) dus ik had al het idee dat de kleppen open bleven staan, en dat was dus ook het geval aangezien er totaal geen speling was. Dus alle kleppen (jawel 4 stuks!) gesteld en daarna weer opnieuw geprobeerd de motor met de hand rond te draaien. Compressie check!

Op naar de ontsteking. In plaats van de ouderwetse contactpuntjes hebben we een moderne versie van ontsteking erop gezet van 123-ignition. Deze was al gemonteerd maar moest alleen nog even goed op tijd gezet worden. Na het blokkeer gaatje op het vliegwiel gevonden te hebben konden we de ontsteking ook op tijd zetten. Bobine en bougiekabels eraan en we hebben vonken. Ontsteking check!

De carburateur hebben we nog even in het ultrasoon-bad laten trillen (nadat pa hier de stekken van had gerepareerd....) en hierdoor glom hij ons tegemoet. Carburateur erop schroeven, benzine in de tank. Brandbaar mengsel check!

Nog even de motor met de hand rond zwengelen om de benzine naar voren te pompen en om de olie alvast een beetje door het blok te laten circuleren. En toen was het grote moment daar. Accu op de bobine en een kabel naar de startmotor. De startmotor deed het goed ( na deze nog een keer uit elkaar hebben moeten halen omdat het relais niet helemaal goed zat, foutje van ondergetekende J) Nadat de motor een aantal slagen gemaakt heeft ( vlotterkamer moest nog gevuld worden ) sloeg de motor zowaar zonder sputteren aan! Eureka! Wouter werd hier zo enthousiast van dat hij de kabel van de accu afhaalde. Dus de motor stopte er dus even mee. Great succes! Na het vreugdegilletje van pa nog een keer proberen. Na één slag brulde de boxer er weer op los. Toerental wat aan de hoge kant, maar wat klonk t mooi! Na het stationair toerental wat naar beneden geschroefd te hebben snorde de tweecilinder rustig verder met minimale trillingen en een mooi donkere roffel uit de uitlaat.

Tot zover de werkzaamheden aan de motor. De remklauwen voor zijn er weer opgezet. Afgelopen zondag nog wat afrondende klusjes gedaan. Remtrommels achter gemonteerd en wielen erop. De weerstand van de benzinevlotter gecontroleerd op de weerstand. Deze kan prima samenwerken met het benzinemetertje dat we bij de Biltema in Zweden hebben gekocht. Na het probleem van de speling op de nieuwe wiellagers voor opgelost te hebben ten koste van 1 lager is het volgende week tijd voor de 1116 om op eigen banden te gaan staan! Ik heb bij Burton nog even nagevraagd wanneer ze onze body verwachten. Antwoord: 15 juni. Bijna…..

Op bevrijdingsdag onze Française even het zonlicht laten zien. En zon was er! Met Karin eerst nog even langs het neefje geweest om de carburateur met de compressor door te blazen. Hij had nog twee kleine compressors staan waarvan hij één aan het project doneerde! Wij (de Westerhuisjes) zijn niet te trots voor giften, heel erg bedankt! Heb daar ter plekke de kanaaltjes door geblazen en meteen even de nieuwe sproeiers voor de BigBore erin gedraaid. Om de kleine sproeier eruit te krijgen is een zenuwslopende klus gebleken. Zeer fijn dingetje en ik was bang dat ik de kop aan het verkloten was. Gelukkig niet! Wat wel moeizamer ging was de CO2 stelschroef. Daarvan is het koppie en het schroefdraad van de carburateur niet meer wat het ooit geweest was. Maar met een klein beetje montagevet heb ik m er weer in gekregen. Hopen dat ie meteen goed zit! Twee uurtjes bezig geweest in Apeldoorn terwijl de jufvrouw van de zon aan het genieten was. Tijdens deze korte intermezzo in het project even nieuwe vetnippels op de fusees gezet, easy. Uitlaatklem weer losgemaakt en versteld zodat het hitteschild er goed opkomt voor de handremkabels. De remklauwen waren het laatste klusje die onafgemaakt bleef liggen. De remblokjes van de handrem zien er geleefd uit, vervangen denk ik. Daarbij kwam ik er later achter dat de klauwen verwisseld kunnen worden qua links en rechts. Volgende keer even opnieuw doen. Tenslotte de keerringen van de wiellagers erin willen doen tot dat ik erachter kwam dat de beruchte moeren nog niet voldoende zijn aangedraaid en dat het speciale gereedschap nog vast zit bij een trommelrem! Maar we hebben nu een compressor paraat staan dus een slagmoermachientje kan zijn werk doen! Het vooruitzicht? Ik denk dat de volgende keer de dame wordt klaar gemaakt voor een doorstart! 

Op zondag 21-04 is het hardnekkige Franse verzet gebroken. De sluitringen, van de wiellagers voor, zijn strijdend ten onder gegaan. De ring rechtsvoor zijn we te lijf gegaan met de pneumatische hamer; na een korte heftige strijd konden we ons nieuwe territorium in nemen en consolideren. Het linkerwiel was een heel ander verhaal. Vorige week zijn we begonnen de ring doormidden te boren; alle pogingen mislukten jammerlijk. Afgelopen week een paar professionele (= dure) boortjes gekocht, Dat zal em leren. Maar de eerste twee boortjes braken al na korte tijd...........het zal toch niet waar zijn..........dat Franse kr... zal toch niet...?!Toen een nieuw gaatje geboord in de sluitring zodat we grip kregen om een ferme tik in dwarse richting te geven. Met een schroevendraaier en een moker een paar lellen uitgedeeld.........en ja hoor, de ring brak. (zie foto; de beelden kunnen als schokkend worden ervaren). De schroevendraaier is als martelaar gestorven, die zit nu waarschijnlijk in de hemel met 70 maagdelijke schroevendraaiertjes om zich heen!

Verder hebben we een prettige dag gehad. Karin met haar ouders zijn nog even langs geweest. Die waren nieuwsgierig wat wij in ons schuurtje uitspookten. Ze waren in hun spiksplinter nieuwe Nissan Qasqai (hoe schrijf je dat?). Las vorige week op het 2CV kitcar forum het volgende: "liever oud en Frans dan nieuw en Japans". We hebben het er nog wel eens over bij een goed glas Franse wijn.

Gemonteerd zijn: dynamo. startmotor, uitlaat (RVS, jaja), handrem hefboom, aandrijfassen (nieuwe stofhoezen), remtrommel/RA, V snaar + ventilator, en als klap op de vuurpijl.......mijn verjaardagscadeau! Een designi olievulpijp, erg mooi en erg duur. En dan te bedenken dat ik pas over twee maanden jarig ben, tegen die tijd vraag ik gewoon weer een nieuw cadeautje.

Afgelopen week zijn de nieuwe banden thuis afgeleverd. Sem zal ze van de week mee naar school nemen om ze door één van zijn leerlingen te laten monteren (zie foto). De volgende keer kan de dame op eigen benen staan en is ze "rolbaar?!" Eerst nog even een weekje naar Zweden en boodschappen doen bij de Biltema. Klokkies met daarbij behorende sensoren en een ouderwetse vetspuit.

Sem heeft een eigen logo ontworpen met het nummer van de Burton en eenn verwijzing naar de drie bouwers, èèrg mooi geworden (zie foto).

Vandaag een heus feestelijk moment! Zoals het heet heeft op deze heerlijke dag het huwelijk plaatst gevonden tussen de motor en het nieuwe chassis van de burton. Naar alle waarschijnlijkheid heeft het eerdere (redelijk verrotte) huwelijk tussen motor en oude krokante chassis 30 jaar stand gehouden en laten we eerlijk zijn, welk huwelijk is dan nog fris? Dus de motor was toe aan een nieuwe jonge frisse bruid! En om goed voor de dag te komen werd de motor in zijn beste (rouge basque) goed in de echt verbonden. De ceremonie was vlekkeloos en snel voltrokken. En het stel ziet er gelikt uit! Eindelijk eens een andere kleur dan zwart. De spuiters hebben prachtig werk afgeleverd en dat geldt niet alleen voor de zichtbare koelbeplating. Ook de velgen mogen er wezen. Als nieuw. Daarvoor moet je absoluut niet zelf gaan sputteren. Echter, we hebben dezelfde kleur in een sputterbus besteld om de kleine details en kleine onderdelen (V-snaarkap, dynamo en startmotor) ook een rouge basque tint te geven.

Helaas is een huwelijk ook een dag van stress en onbedoelde ergernissen. Herkenbaar? Ook deze dag had een zwart randje van frustratie. De grote moeren van de voorste wiellagers bleven op deze warme dag koelbloedig op hun plek zitten. De twee Iron Ladies gaven geen terrein. Dus besloten we om de metaalboor erop los te laten. Het eerste vijlsel leek veel belovend maar het optimisme werd al snel gesmoord in teleurstelling. Na drie botte boren en na een hoop ruchtsichtlos gehamer bleef het Franse secreet (want dat is het!) gewoon zitten. Ik weet nog niet wat voor ellende we in het fusee hebben veroorzaakt maar ik ben bang dat nog wel eens een nare lange scheiding kon worden. Besloten om dat werkje even neer te leggen en met de compressor het nog eens te proberen en om wat kwaliteitsboortjes erop los te laten. Dat zal d'r leren! Maar no pain no gain, dit is eigenlijk tot nu toe de eerste echte hobbel in het 2e huwelijk. Heoveel zullen er nog komen?

Het samen brengen van de motor en de versnellingsbak ging redelijk eenvoudig. Wel erop letten dat de koppeling er maar op een goede manier op kan. Hij bleek eerst verkeerd om te zitten. Bij het testen (door de aandrijfassen te draaien) bleek het vliegwiel niet mee te gaan. Een raar gezang was het enige wat ons tegemoet kwam. Na een eureka moment van Sem bleek dus de koppeling verkeerd om te zitten. Toch goed dat hij het even testte.

De uitlaat is geschikt als spiegel. Helaas zal wel snel de glans eraf gaan wanneer we gaan touren. We zijn er niet aan toegekomen om deze erop te zetten. Duidelijk is al wel dat we een dubbele uitlaat willen. Een toekomstig lasklusje. 

Nog even de slijptol in het chassis gezet. Kan maar één keer fout gaan. Ging gelukkig keurig. Nog ff een lik RX over de dame en we gaven het stel hun privacy voor de nacht. Na een week huwelijksreis in een box in Apeldoorn (romatiek moet betaalbaar blijven) gaan we hun flink onder handen nemen! Er moeten ringen geknipt worden! Een staartje........

De laatste 2 weken is er weer veel gebeurd. Vorig weekend zijn wouter en ik met z'n 2en bezig geweest met de assen. Wouter de vooras, die tevens als stuurhuis functioneert en ik met de achteras. Het ging allemaal een beetje moeizaam. Het stuurhuis was moeilijk weer in elkaar te zetten omdat dit toch een aardig complex (lees "frans") systeem is. De achteras was ook even lastig aangezien hier de nieuwe remleidingen doorheen gepriegeld moesten worden. Na een aantal uurtjes martelen hebben we nog de draagarmen aan de assen kunnen bevestigen. Elke arm is bevestigd met 2 grote nieuwe lagers met keerringen. Ook de remleiding en benzineleiding hebben we op t chassis vastgezet. Dat is eigenlijk het enige wat we hebben kunnen doen die dag.

Afgelopen weekend ging het weer een stuk beter. Zal wel komen omdat Andre weer meehielp. De assen hebben we op hun plek aan het chassis vast kunnen maken. Ook die benzinetank, waar Wouter erg z'n best voor heeft gedaan om schoon te maken, zit inmiddels op zijn plek. Wouter heeft de stuurstangen en stuurkogels verder af kunnen maken. De nieuwe rvs veerpotten en schokdempers hebben we op hun plek gekregen. Hierdoor begint het al aardig op een rollend chassis te lijken.

Het vliegwiel hebben we ook op moment vastgezet aan de krukas, we hadden ook nog de koppeling en drukgroep willen monteren maar we hadden helaas de verkeerde koppeling meegekregen. Ff omwisslen dus. Ik ben om dit moment bezig met het reviseren van de dynamo. Nieuwe is niet verschrikkelijk duur, rond de 80 euro, maar als ik hetzelf doe is het 20 euro en het is wel leuk werk om te doen.

We hopen voor volgend weekend de delen terug te krijgen van de coater. Hier zit onder andere de koelbeplating bij die we nodig hebben op de motor op het chassis te monteren. Tot zover even deze snelle korte update. More to come!

16-03-13 zijn Wouter en ondergetekende naar Zutphen gereisd om HET chassis te kopen. Mooi nieuw en zwart!! En de nodige kleinere onderdelen; koppelingsset/roestvrijstalen veerpotten (zie foto....glimt je tegemoet als een hondekeutel in de maneschijn.....moeten straks maar op de kop rijden....véél mooier)/de nodige (RVS) piefjes en palletjes/ speciale (hééle grote) steeksleutel voor de veerpotten. Sem heeft een momentsleutel gekocht. Dan wil de kassa wel rinkelen.

Tevens hebben we de opbouw besteld (levertijd 10 weken) RAL kleur 5004 (blauw/zwart) en bekleding en kraalbiesje (tussen spatborden enz.) wordt 3011(Rouge Basque)  erg chique! De geleverde opbouw draagt het nummer 1116!

Het chassis de (nieuw opgebouwde) motor, de (nu) schoongemaakte ( klereklus) versnellingsbak en de eerder genoemde piefjes staan  nu allemaal in Apeldoorn, te trappelen van ongeduld, om gemonteerd te gaan worden in en op deze 1116.

Óók nog een tegenslag(je) te melden: Ik heb in februari een ultrasoon reiniger gekocht bij de Biltema in Zweden; werkt goed (samen met Dasty) om allerlei onderdelen schoon te maken. Afgelopen week is dit apparaat een plotselinge dood gestorven......! Volgens de internet site heb ik nog garantie, dus in mei eens proberen of we een nieuwe kunnen ritselen.

mvg.

A. (foto's toegevoegd)

Van het weekend voor het eerst begonnen met het opbouwen van de Burton. Tot nu toe was het alleen maar slopen, maar dan nu eindelijk iets constructiefs! En ook dan maar direct met het belangrijkste begonnen, het hart van de bolide, de motor. Zoals in de vorige blog vermeld ben ik (Sem) samen met pa naar Burton geweest om eens serieus geld uit te geven. De score van die dag:

• Nieuwe opgeboorde cilinders, incl. zuigers.
• Gereviseerde cilinderkoppen
• Pakkingset
• Afgedraaid vliegwiel
• Nieuwe oliekoeler
• Nieuwe nokkenas
• Nieuwe oliepomp

De grotere cilinders vergroot de totale cilinder inhoud van 602 cc (jaja, das niet mis he??) naar een bute 652 cc. Dat moet toch de nodige extra trappelende pony's opleveren voor onder de motorkap. Ook komt er dus een afgedraaid (lees lichter) vliegwiel in. Door de roterende massa van dit onderdeel te verkleinen is de motor sneller op toeren te brengen, wat weer prettig is voor het acceleratievermogen. De krukas is dus door de keuring gekomen in tegenstelling tot de nokkenas die niet meer mee mag doen. De nokken vertoonde slijtage, en bovendien bestaat er de kans dat het nokprofiel "stomper" is geworden waardoor de kleppen minder ver geopend zullen worden wat vervolgens ook weer vermogen kost. Ook vervangen dus.

Ik ben begonnen met de 2 helften van het motorblok nog 1 x schoon te maken met wat remmenreiniger en perslucht. Vooral de behuizing waar de krukaslagers en nokkenaslager in komen te liggen, alsmede de oliekanaaltjes die deze verbindt moeten vlekkeloos zijn. Als eerst neme men de krukas, na deze nog een keer goed gereinigd te hebben. (Alle contact vlakken weer insmeren met olie). Deze komt dan op zijn plek te liggen met de lagers vast in het daarvoor bestemde nokje. Doet u dit niet, dan wordt dit project toch weer ietsjes duurder dan gedacht. Daarna volgt de nokkenas. Ook hierbij dient er even gelet te worden op het nokje. Doet u dit niet, dan wordt dit project toch weer ietsjes duurder dan gedacht. Het tandwiel van zowel de nokkenas als de krukas zijn gemarkeerd voor de timing. Deze moeten dus overeenkomen (zie foto met tandwielen). Doet u dit niet, dan.... enfin.

'Next in line' was de oliepomp. Deze word op het einde van de nokkenas geplaatst. De ouwe oliepomp was niet al te fris meer vanwege ingesleten groeven in de achterwand. Ik vermoed dat hier het slijpsel vandaan kwam. Dan nog de oliezeef/opzuigbuis er inleggen, en dan kan het andere helft erop. Heel dun filmpje vloeibare pakking ertussen en vast schroeven maar.

Toen konden de nieuwe zuigers met cilinders en cilinderkoppen erop, wat allemaal zeer voorspoedig verliep. Alles paste en draaide soepel.

Vandaag nog even langs burton gereden om een nieuwe benzinepomp en 123-ignition op te halen. Deze ontstekingsmodule vervangt de ouwe contactpuntjes met transistoren die (bijna) niet slijtagegevoelig zijn. Met dit systeem heb je gegarandeerd altijd de maximale spanning bij je bougie wat voor goede koud-start eigenschappen zorgt en betere ontbranding wat vooral bij vollast te merken zou moeten zijn.

Van t weekend even de puntjes op de i zetten voor wat betreft de motor. En misschien alvast een beginnetje maken met de draagarmlagers van de assen. Tot gauw. Bye Bye

Stilte betekent niet altijd Stilstand! Na een maandje radiostilte weer een berichtje over onze vorderingen.

Omdat er bij de demontage van de motor allemaal sludge en vreemde slijpsels uit het motorblok kwamen hadden we al besloten om de motor volledig te gaan reviseren. Wouter en Sem hebben het demonteren voor hun rekening genomen. Ondergetekende was ingehuurd als schoonmaker. De aandelen Wibra moeten omhoog geschoten zijn; zoveel Dasty heb ik gekocht/gebruikt. De penningmeester kreeg het er benauwd van. Het hele huis heeft de geur van dit goedje aangenomen. Badkuip is ook aardig misbruikt. Alle schoongemaakte onderdelen licht ingeolied met wapen olie (met dank aan het ministerie van Defensie). Ik geloof dat de oude schulden richting deze persoon nu wel zijn verreffend. Op de fotogallerij staan een paar plaatjes van de ingevette verzameling.

Vanmiddag met Sem naar Zutphen geweest met een hele serie onderdelen. Krukas = goedgekeurd; nokkenas/cilinders icl. zuigers/cilinderkoppen/oliepompingeleverd en gereviseerde of nieuwe onderdelen mee terug genomen. Het vliegwiel hebben we omgeruild voor een "snel vliegwiel"; deze is bijna één derde deel lichter dan het origineel. Wordt dus iets sneller met optrekken. We hebben gekozen voor Big Bore cilinders/zuigers. Dit geeft 50 CC meer motorinhoud; dit in combinatie met grotere sproeiers zou dus iets meer vermogen moeten geven.SPANNEND!

We gaan eerst de motor weer in elkaar te zetten; kan lekker binnen bij de kachel. Daarna nieuw chassis kopen en weer in Apeldoorn verder knutselen.